De EU Green Claims-beleid stelt duidelijke normen voor milieugerelateerde marketingverklaringen en is gericht tegen greenwashing. Bedrijven zijn verplicht om hun milieuverklaringen wetenschappelijk te onderbouwen en deze te laten verifiëren door onafhankelijke derden. Termen als „milieuvriendelijk”, „ecologisch”, „groen”, „duurzaam” of „" recyclebaar "” worden beïnvloed.” Informatie met betrekking tot de compensatie van broeikasgasemissies is onderworpen aan specifieke vereisten. Uitspraken zoals „30% minder uitstoot” of „50% minder plastic in 2030” moeten duidelijk en verifieerbaar zijn. De richtlijn werd gepresenteerd in 2023 en is vanaf 2026 verplicht.

Sterven Richtlijn inzake duurzaamheidsverslaglegging van bedrijven (CSRD) is een EU-richtlijn die de duurzaamheidsverslaglegging van bedrijven reguleert. Het is op 5 januari 2023 in werking getreden en breidt de reikwijdte en reikwijdte van de rapportage uit in vergelijking met eerdere regelgeving. Voor grote bedrijven die al onderworpen zijn aan de niet-financiële aangifteplicht, geldt de CSRD voor boekjaren die beginnen op of na 1 januari 2024. Vanaf 1 januari 2025 worden ook andere grote bedrijven opgenomen, terwijl kapitaalmarktgerichte kleine en middelgrote bedrijven zich vanaf 1 januari 2026 moeten voorbereiden op een aanvraag.

Deze richtlijn vereist dat fabrikanten van bouwproducten hun duurzaamheidspraktijken op transparante wijze openbaar maken. Dit omvat het analyseren van de materialiteit van hun activiteiten en het rekening houden met het principe van dubbele materialiteit om ervoor te zorgen dat zowel de impact op duurzaamheid als de impact van duurzaamheid op het bedrijf worden geregistreerd. Voor de maakindustrie is de categorie met name OREN E1 en E5 essentieel. Daarin moeten bedrijven specifieke informatie verstrekken over hun CO2-uitstoot, klimaatbeschermingsmaatregelen en het gebruik van middelen en maatregelen om de circulaire economie te bevorderen. Daarnaast kunnen openbaarmakingsvereisten voor het gehalte aan verontreinigende stoffen (E2) en waterverbruik (E3) van toepassing zijn.

Sterven Richtlijn inzake due diligence op het gebied van duurzaamheid van bedrijven (CSDDD) is een EU-richtlijn die sinds 2023 van kracht is. Sinds 2024 moeten grote bedrijven en kapitaalmarktgerichte kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's) mensenrechten en milieurisico's in hun toeleveringsketens identificeren en beoordelen (artikel 6). Een belangrijk kenmerk is het duale materialiteitsbeginsel (artikel 7), dat vereist dat bedrijven zowel de negatieve effecten van hun bedrijfsactiviteiten op mens en milieu als de potentiële risico's die deze aspecten vormen voor de bedrijfsprestaties grondig analyseren en overwegen. Daarnaast zijn bedrijven verplicht om regelmatig verslag uit te brengen over hun due diligence-maatregelen (artikel 8) om schendingen van de mensenrechten te voorkomen (artikel 4) en de negatieve milieueffecten te verminderen (artikel 5). De CSDDD bevordert dus een duurzamere economie door te focussen op verantwoordelijkheid en transparantie.

Sterven Verordening inzake ecologisch ontwerp voor duurzame producten (ESPR) maakt deel uit van de Europese Green Deal en stelt precieze eisen aan verschillende productcategorieën op het gebied van duurzaamheid. De verordening is bedoeld om de circulaire economie te versterken en heeft tot doel de levensduur van producten te verlengen. Als onderdeel van ESPR, onder andere digitale productpaspoorten (DPP) geïntroduceerd. Deze maken informatie over de duurzaamheid en milieueffecten van producten (inclusief de inhoud van de CPR) digitaal beschikbaar en verwerkbaar. De DPP's worden in 2026 geïntroduceerd. ESPR handleiding downloaden: zo voldoet C2C Certified® aan de ESPR-vereisten.